The never ending debate kung ano ang pipiliin… Sa tama o kung saan ka masaya… Sa totoo lang wala tamang sagot, lahat yan naka-depende sa situation at depenede sa’yo kung paano mo ‘gagampanan’… hehehe… gaya nga ng laging sinasabi ng kaibigan ko, “hindi lahat ng tama ay pwede magpasa syo at hindi lahat ng nagpapasa syo ay tama…”
Once (actually, twice) in my life na namili din ako… I dont say na tama ang pinili ko, hindi ko rin naman masasabing mali… Basta, kuntento ako ngayon sa kung anung meron ako… pero gaya rin ng sinabi ng ex ko “hindi porke kuntento ka, masaya ka at hindi porke masaya ka, kuntento ka!”…
At an early age of 21, naharap ako sa isang desisyon na bumago sa buhay ko… Ihave to choose between a new life with her (my ex-wife) or my present life… During those times, 2nd year ECE student ako with scholarship, got a permanent job at Burger King, dami ko sideline as electrician and technician at kasama ko family ko… pero sya ang pinili ko, I quit my studies, I quit my job, stop my sidelines, nalayo ako sa mga kaibigan at worst ipinagpalit ko ang buong pamilya ko sa kanya… Pinili ko kung saan ako sasaya, tinalikuran ko lahat para lang sumaya ako… pero in the end, nasan na kami ngayon? Pero I dont reget it, sa loob ng 7years na isolated kami sa kabihasnan, natuto ako kung paano mabuhay, maraming aral, maraming experience, still (I cant deny it) its one the best 7years of my life… Masaya ako pero hindi tama… Masaya ako pero hindi ako kuntento!
Recently lang I faced the same decision again… everybody knows the story kaya hindi ko na elaborate, pero for the sake na hindi alam, sabihin na lang natin na “I’m torn between to lovers…” kinda… hehehe… I have to choose between the girl the bears my daughter or the girl that I love… Oo na kasalanan ko, binuntis ko eh… pero bottom line is, I still need to choose… This time I choose what is right, pinili ko ang babaeng nagdadala ng anak ko and stop pursuing the girl that I love… I dont regret it, kuntento na ko at nagkaroon ako napakagandang anak at masaya ako sa tuwing pag-uwi ko ay nakikita ko ang mag-ina ko… pero minsan sumasagi pa rin sa isip ko yung mga what if’s ko… Kuntento ako at masaya ako pero mas may isasaya pa ko… hehehe…
So what’s exactly my point here? Kasi lately dami kong nalaman na relasyon na humaharp din sa ganitong pagde-decision… lahat sila pinili kong ano ang tama… Hindi natin sila mahuhusgahan kung yun ang pinili nila… pero ang nakakainis lang is yung mga bullshit excuses nila… No one can justify your excuses but you… pero sana have the balls na sabihin kung anu yung totoo…
For my final words… Kung haharap kayo sa ganyan decision, piliin nyo kung saan kayo sasaya… You cant please everybody, bawat decision na gagawin nyo hindi pwedeng wala kayong masasaktan, nasasyo na lang yan kung sino ang mas matimbang… Kung wala lang akong responsibilidad, pinili ko rin sya, kaso mas matimbang talaga sa akin ang anak…
Sabi nga ni Bob Ong…
“Kung mamimili ka sa dalawa, pillin mo yung pangalawa, kasi hindi ka naman magmamahal ng iba kung mahal mo talaga yung una…”
Wala lang... 